WILK I ZAJĄC NA TROPIE PRZYGÓD, DŹWIĘKÓW, SMAKÓW - CZYLI ZAPISKI Z WIELOMIESIĘCZNEJ WĘDRÓWKI PO KRAJACH BYŁEGO ZSRR ________________________________________________________________________________________________________________________________________________

21 stycznia 2013

MUZYKA UKRAIŃSKA: ДахаБраха /DachaBracha/

Ukraiński zespół muzyczny łączący motywy folkowe różnych regionów świata w, jak sami określają, etno-chaos. Powstali w Kijowie w 2000 roku i od temtej pory zdążyli nagrać pięć albumów (ostatni wespół w zespół z białoruskim PortMone). Nietypowe instrumenty takie jak żalejka, lira korbowa czy bliskowschodnia darbuka oraz niesamowie stroje i wyszukane klipy robią niesamowite wrażenie. Мені подобаєтся! /Meni podobajetsja!, Lubię to!/. Więcej informacji o tej arcyciekawej grupie na: www.dakhabrakha.com.

ДахаБраха - Карпатський реп /Karpatśkyj rep/




ДахаБраха - Колискова /Kołyskowa/




ДахаБраха - Над Дунаєм /Nad Dunajem/



Teksty:

20 stycznia 2013

DUSZONA KAPUSTKA PO ODESKU

Takimi rarytasami rozpieszczają swoich gości graficy w kosmopolitycznej Odessie. Przepis wg Saszy Buznika.

5 ziemniaków 
2 dwie duże garści pokrojonej świeżej kapusty 
2 średnie marchewki 
1 cebula 
3 kiełbaski 

Pokrojone marchewkę i cebulę zasmażamy na dużym ogniu do stanu półmiękkiego. Dorzucamy pokrojone ziemniaki. Gdy te ostatnie się zarumienią, dolewamy wody i dusimy. Na oddzielnej patelni dusimy drobno pokrojoną świeżą kapustę (na początku na silnym ogniu). Kiedy będzie gotowa, łączymy ją z zawartością drugiej patelni. Dodajemy pokrojoną kiełbasę, doprawiamy solą i pieprzem, i dusimy jeszcze 15 minut. Być może istnieją potrawy bardziej reprezentacyjne niż ta, ale mało która będzie smaczniejsza. Możecie mi wierzyć na słowo lub przekonać się na własnej skórze... a raczej podniebieniu.


13 stycznia 2013

ZIMOWY SPACER PO LWOWIE


DWORZEC KOLEJOWY - UL. STEPANA BANDERY - UL. KOPERNIKA

Lwów na dzień dobry postanowił przemrozić nam pośladki. Słupek rtęci twardo trzymał się w okolicy dziesięciu stopni na minusie, więc założyłyśmy na siebie jeszcze jedną warstwę i ruszyłyśmy na spacer. Za plecami pozostawiłyśmy majestatyczną bryłę dworca kolejowego i ulicą Gorodocką (ukr. Городоцька, Gorodoćka) doszłyśmy do skrzyżowania z ul. Bandery (ukr. Степана Бандери, Stepana Bandery), przy którym znajduje się cerkiew greko-katolicka pod wezwaniem św. św. Olgi i Elżbiety (ukr. Церква святих Ольги і Єлизавети, Cerkwa swjatych Olhy i Jelizawety). Cerkiew wybudowano w stylu neogotyckim z elementami stylu romańskiego. Poświęcono ją w 1911 roku. Po II wojnie światowej ateistyczne władze Związku Radzieckiego zamieniły cerkiew na magazyn kombinatu cukierniczego "Switocz". Do upadku ZSRR świątynia stopniowo popadała w ruinę. Przed wejściem znajduje się miotełka, którą należy omieść zabłocone czy zaśnieżone buty.

Cerkiew św. św. Olgi i Elżbiety


Nieopodal cerkwi znajduje się odsłonięty w 2007 roku pomnik Stepana Bandery (ukr. Пам'ятник Степанові Бандері, pam`jatnyk Stepanowi Banderi) - jednego z przywódców Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN). Pomnik składa się z 7-metrowej rzeźby z brązu i stojącego za nim 30-metrowego łuku triumfalnego. Cztery kolumny łuku symbolizują kluczowe momenty z kart historii Ukrainy: Ruś (ukr. княжа доба, kniaża doba), Kozacczyznę (ukr. козаччина, kozaczczyna), Ukraińską  Republikę Ludową (ukr. Українська Народна Республіка, Ukrajińska Narodna Respublika) oraz dzisiejszą Ukrainę. Inwestycja pochłonęła w przeliczeniu około 4 mln złotych. Dla porównania płaca minimalna na Ukrainie w styczniu 2013 roku wynosi 462 złote...

Pomnik Stepana Bandery

ul. Stepana Bandery

Idąc dalej ulicą Bandery dochodzimy do gmachu Politechniki Lwowskiej (ukr. Львівська політехніка, Lwiwśka politechnika). Uczelnię założono w 1843 roku. W okresie przynależności Lwowa do Polski była to druga (po Szkole Akademiczno-Górniczej w Kielcach) najstarsza polska politechnika. Aulę gmachu głównego uświetniają obrazy Jana Matejki.

Gmach Politechniki Lwowskiej

Relief nad wejściem do Gimnazjum Akademickiego
przy Politechnice Lwowskiej

Dom Muzyki Organowej i Kameralnej (ukr. Будинок органної і камерної музики, Budynok organnoj i kamernoj muzyky) zaprasza na koncerty m.in. organowe w każdą sobotę i niedzielę o 17:00. Zabytkowy budynek wzniesiono w 1612 roku jako świątynię obrządku rzymskokatolickiego. Od wielu lat lwowska parafia rzymskokatolicka pod wezwaniem św. Marii Magdaleny stara się o zwrot kościoła. Bezskutecznie. Nieopodal Domu Muzyki Organowej i Kameralnej znajduje się pomnik ofiar zbrodni komunistycznych (ukr. Памятник жертвам комунiстичних злочинiв, pamjatnyk żertwam komunistycznych złoczyniw), postawiony w 1997 roku. W budynku za pomnikiem mieści się Muzeum Pamięci Narodowej "Więzienie przy ul. Łąckiego" (ukr. Національний музей-меморіал пам'яті жертв окупаційних режимів "Тюрма на Лонцького, Nacionalnyj muzej-memoriał pam`jati żertw okupacijnych reżymiw), utworzone w budynku byłego więzienia, drugiego po więzieniu "Brygidki", miejsca zbrodni radzieckich i niemieckich okresu II wojny światowej. Muzeum czynne codziennie 10:00-17:00. Wejście bezpłatne.

Dom Muzyki Organowej i Kameralnej oraz
pomnik ku czci ofiar zbrodni komunistycznych

ul. Stepana Bandery

ul. Stepana Bandery

Szpital dla ubogich oraz kościół pod wezwaniem św. Łazarza (ukr. Костел і шпиталь святого Лазаря, Kosteł i szpital swjatoho Łazarja) powstały dzięki fundacji Ambrożego Przychylnego i jego małżonki Zuzanny Brzeskiej, którzy na ten cel przekazali cały swój majątek. Szpital wybudowano w 1621 roku a kościół kilkanaście lat później. Budowle otoczone murem wznoszą się na wzgórzu nad skrzyżowaniem ul. Stepana Bandery z ul. Kopernika. Po II wojnie światowej kompleks zamknięto a w 1989 roku służył jako sala koncertowa dla dziecięcego chóru „Dudaryk” (ukr. Дударик) – wielokrotnemu finaliście wszechzwiązkowych festiwali i konkursów. Od 2000 roku kościół służy wiernym grekokatolickim.

Mur otaczający szpital i kościół pw. św. Łazarza

Mur otaczający szpital i kościół pw. św. Łazarza

ul. Stepana Bandery

Budynek oddziału Ukrtelekomu - największego operatora sieci komórkowych na Ukrainie, oraz dzwonnica ocalała ze zniszczonej przez sowietów grekokatolickiej cerkwi pw. Ducha Świętego. Dziś mieści muzeum literatury ukraińskiej XIX wieku.

ul. Kopernika


UL. ŁYCZAKOWSKA - UL. PIEKARSKA - PLAC SOBOROWY

Na Łyczakowskiej (ukr. Личакiвська, Łyczakiwśka) pod numerem 55, w trzypiętrowej XIX-wiecznej kamienicy najmłodsze swoje lata (1924-1933) spędził poeta Zbigniew Herbert (1924-1998). O fakcie tym przypomina dwujęzyczna tablica na fasadzie domu.

Dom rodzinny Zbigniewa Herberta

ul. Łyczakowska

Najstarszą zabytkową nekropolię Lwowa - Cmentarz Łyczakowski, podarowałyśmy sobie tym razem ze względu na przysypane śniegiem pomniki i zaporową cenę za wejście na teren cmentarza. Bezpłatnie wchodzą jedynie członkowie rodzin pochowanych lub osoby oficjalnie sprawujące pieczę nad nagrobkami. Z Miecznikowa (ukr. Мечникова, Mecznykowa) skręciłyśmy w Piekarską (ukr. Пекарська, Pekarśka), przy której znajduje się Lwowski Państwowy Uniwersytet Medyczny (ukr. Львівський національний медичний університет, Lwiwśkyj nacionalnyj medycznyj uniwersytet) i ogromna mozaika na budynku apteki.

Uniwersytet Medyczny


Pięknych detali na Piekarskiej nie brakuje:

ul. Piekarska

ul. Piekarska
Ulicą Piekarską doszłyśmy do Placu Soborowego (ukr. Соборна площа, Soborna płoszcza) Swą dzisiejszą nazwę plac nosi od 1993 roku na cześć aktu zjednoczenia Ukraińskiej i Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej, proklamowanego w styczniu 1919 roku. Nazwa nawiązuje do słowa „soborowość”, oznaczającego jedność duchową i religijną.

Plac Soborowy z kolumną, na której niegdyś stała figura św. Jana z Dukli

Kościół rzymskokatolicki św. Andrzeja i klasztor oo. Bernardynów (ukr. монастир та костел Бернардинів, monastyr ta kosteł Bernardyniw) przy placu Soborowym kilkukrotnie był niszczony. Budowle, które dotrwały do dnia dzisiejszego wzniesiono w latach 1600-1630 w stylu renesansowym przeplatanym manieryzmem. Kompleks ufortyfikowano ze względu na lokalizację poza murami obronnymi Lwowa. W XVIII wieku na sklepieniu kościoła namalowano ogromny fresk przedstawiający ”Triumf św. Franciszka z Asyżu”. W centrum fresku postać św. Franciszka na rydwanie zaprzężonym w cztery białe konie zmierza w stronę oświetlonego napisu „Jahwe” w języku hebrajskim. Kompozycję dopełniają aniołowie. W budynkach klasztornych od reformy cerkiewnej przeprowadzonej przez władze imperium austriackiego na przełomie XVIII/XIX wieku mieściło się archiwum. Dzisiaj Lwowskie Państwowe Archiwum Historyczne. Kościół w okresie sowieckim nie funkcjonował, zaś po uzyskaniu przez Ukrainę niepodległości oddano go Cerkwi grekokatolickiej (obecna nazwa – grekokatolicka cerkiew św. Andrzeja Apostoła).

Ołtarz św. Tekli, podziurawiony kulami podczas I wojny światowej

12 stycznia 2013

ŚLADEM UKRAIŃSKICH STADIONÓW PIŁKARSKICH

                                         
                                          WILK I ZAJĄC TOCZY KULĘ
                                         Cz. I - Czornomorec Odessa

Podziwiając urokliwe zakątki Odessy, Zając z Wilkiem postanowili zapuścić swe ciekawskie macki na piłkarskie stadiony tego miasta. Dla niewtajemniczonych piłka nożna jest najbardziej popularnym sportem na Ukrainie.

W okresie Związku Radzieckiego klubów piłkarskich był tu dostatek- aż 20. Zaczęły powstawać wraz z początkiem XX wieku. Pierwszy klub w Odessie założony w 1879 roku nosił nazwę OBAK Odessa. Duży wkład w powstanie klubu wnieśli Anglicy ( nie jest to niespodzianką biorąc pod uwagę fakt, że początki futbolu mają swoje korzenie na Wyspach ), którzy stanowili zdecydowaną większość kadry drużyny. Kolejne kluby wyrastające jak grzyby po deszczu w w latach 30. zakładane były przy związkach zawodowych m.in. robotników portowych i przemysłu skórzanego. Do dnia dzisiejszego, z owych 20 drużyn pozostały tylko dwie - Czornomorec Odessa i CSK Odessa. Pozostałe z biegiem czasu zostały rozformowane.

Czornomorec Odessa (vel “ czarno- niebiescy”, “ marynarze”, lub “cud”) to klub, którego barwy reprezentują najwyższy poziom rozgrywkowy na Ukrainie – tak zwaną Premier-Lihę ( odpowiednik naszej polskiej Ekstraklasy). Poznajcie ich bliżej:


Początkowo klub nosił nazwę Dynamo i powstał w 1936 roku . Na przestrzeni lat jego nazwa zmieniała się kilkukrotnie by w 1958 ostatecznie przyjąć miano Czornomorec. Wraz z nazwą klubu zmieniała się również jego oficjalna flaga.




10 stycznia 2013

SOWIECKIE MOZAIKI: CENTRALNA I ZACHODNIA UKRAINA


LWÓW

LWÓW

LWÓW

LWÓW

LWÓW

ZBARAŻ (obwód tarnopolski)

ZBARAŻ (obwód tarnopolski)

ZBARAŻ (obwód tarnopolski)

KRZEMIENIEC (obwód tarnopolski)

KIJÓW

CHOCIM (obwód czerniowiecki)

08 stycznia 2013

WILK Z ZAJĄCEM ZNOWU NA TROPIE! :D

Okołoświąteczne tygodnie spędzone w Polsce pozwoliły kochanym Mamie i Tacie na odkarmienie i solidne wyszorowanie ich latorośli ;) Błogie tygodnie upłynęły na spotkaniach z przyjaciółmi, podbijaniu trójmiejskich ścieżek rowerowych, a Nowy Rok kolektywnie przywitaliśmy kąpielą w zimowym Bałtyku. Tymczasem apetyt na kolejną część postradzieckiej eskapady rósł i pęczniał...
W ciągu najbliższego półtora miesiąca przemierzymy stepy i góry południowej części Ukrainy z przepięknym Krymem włącznie. Tym razem rolę Zająca wcieli się Natalia Popławska - psycholog sportu, zapalona siatkarka i wokalistka bluesowa: